مسخ

کاری که رژیم های توتالیتر با رعایا و نه شهرورندانش - شهروندی مفهومی است که در حکومت های دموکراتیک معنی می یابد- میکند مسخ آن هاست. در این رژیم ها ممکن است شما دانشجو، پزشک، مهندس یا کارمند و حتی بیکار خوب و سربه زیری باشید ولی مسلما نمی توانید  به معنی واقعی کلمه انسان باشید چرا که حق ندارید عاشق شوید، سئوال کنید و بر علیه نظم موجود بشورید. این دقیقا حسی است که من دارم یعنی حس پوچی و خالی بودن از آنچه که باید باشم . اینکه می بینم یک مامور پلیسی پسرکی را در خیابان تا سرحد مرگ کتک میزنه و نه من ونه هیچ کس دیگه ای نمی پرسه آخه چرا؟ وای بر ما