فردا چه می شود؟

ساده تربن تعریف و یا به قول معروف تعریف لغت نامه ای فاشیسم fascism حکومت استیدادی, ملی گرای دست راستی های افراطی است. اینکه چه خاستگاهی داره و چه تیعاتی در حوصله این نوشته نیست ولی یکی از بهترین مطالبی که در این باره خوندم مطلبی از اکبر گنجی بود فکر کنم با عنوان فاشیسم برادر شیطان است. مال چند سال پیشه و فکر کنم مریوط متن سخنرانی سال 76 گنجی در دانشگاه شیراز یود که در یکی از کتابهاش که متاسفانه الان ندارمش چاپ شده یود. به هر حال جنیش فاشیسیتی نوع ایرانی اش که امروزه روز زمام امور را در اختیار گرفته تمامی مشخصات تعریف شده فاشیسم رو داره به جز اینکه در زمینه ملی گرایی همچین لنگ میزنه و درصدده این نقیصه رو با افراط گرایی دینی پر بکنه. الیته هنوز هم که هنوزه به نظر می رسه فعالین فکری و سیاسی ما این خطر رو جدی نگرفتند و به این دل خوش کردند که انشالله چیزی نمی شه.
به هرحال من چشم انداز پیش رو مون رو زیاد امیدوار کننده نمی بینم ، راستش من هم به فکر افتادم که این مرز پرگهر رو ترک کنم واسه ادامه تحصیل و یا حتی کار الیته این تصمیمو قیل از انتخابات هم داشتم و واسه همین کلاس IELTS هم میرفتم الان هم میرم. البته مشکل اینه که نه آشنایی دارم که بخواد کمکم کنه و نه از اون چمدان های پر از دلار اهدایی عمو سام چیزی به هم رسیده . خوب این روزا که بازار مهاجرت داغه اگه کسی میتونه راهنماییم بکنه ممنون می شم.

برای گنجی و ضرورت جبهه دموکراسی و حقوق بشر

اکیر گنجی امروز بیش از 20 روز است که دومین مرحله اعتصاب غذایش را آغاز کرده است. آنگونه که همسرش می گوید و خودش نیز در آخرین نامه اش تصریح کرده بیش از 19 کیلو در کمتر از یک ماه وزن کم کرده است. همسر صبور و مقاومش می گوید که اکبر حتی برای حرف زدن هم از انرژی کافی برخوردار نیست و در ملاقات روز پنج شنبه بعد از هر جمله مدتی مکث میکرده تا توان گفتن جمله بعدی را داشته باشد. باید کاری کرد از مدعیان تحریم و تحریمیان- من تحریم را اشتباه تاکتیکی این دوستان عزیز در مسیر جنبش دموکراسی و حقوق بشر خواهی می دانم کما اینکه نتیجه انتخابات نشان داد و بیشتر هم نشان خواهد داد- که اکبر نیز با آنان هم صدا شد و اگر وزنی هر چند اندک در انتخابات اخبر بافتند به خاطرحضور اکبر و چندین مرد و زن آزاده دیگر بود و نیز از اصلاح طلبان پیش رویی که قرار است جبهه دموکراسی وحقوق بشر را سامان دهند انتظار می رود در اولین قدم کاری بکنند. گنجی پبش از آخرین بازگشتش به زندان از آقای معین و همراهانشان خواستند در اولین قدم در راه احقاق حقوق اساسی مردم ودر حمایت از زندانیان سیاسی جلوی زندان اوبن اعتصاب غذای نا محدود کنند. در آن مقطع به درستی گفته شد برای اینکه اصلا زندانی سیاسی نداشته باشیم وارد عرصه انتخابات شده ایم و اگر پیروز شویم دبگر شاهد این برنامه ها نخواهید بود ولی حال که به هر دلیل پیروز نشده ایم چه؟ آیا باید تا انتخابات بعدی صبر کرد؟ مطمئن باشید تجمع جلوی زندان اوین و تحصن و اعتصاب تا زمان آزادی گنجی و دیگر زندایان سیاسی فرخنده ترین آغاز برای جبهه دموکراسی و حقوق بشر است. دوستان جان گنجی در خطر است و دست فاشیسم گلوی او را که فریادگر آزادی این ملت است هر لحظه بیشتر می فشارد . تحمل جایز نیست، فردا خیلی دیر است.

مسخ

کاری که رژیم های توتالیتر با رعایا و نه شهرورندانش - شهروندی مفهومی است که در حکومت های دموکراتیک معنی می یابد- میکند مسخ آن هاست. در این رژیم ها ممکن است شما دانشجو، پزشک، مهندس یا کارمند و حتی بیکار خوب و سربه زیری باشید ولی مسلما نمی توانید  به معنی واقعی کلمه انسان باشید چرا که حق ندارید عاشق شوید، سئوال کنید و بر علیه نظم موجود بشورید. این دقیقا حسی است که من دارم یعنی حس پوچی و خالی بودن از آنچه که باید باشم . اینکه می بینم یک مامور پلیسی پسرکی را در خیابان تا سرحد مرگ کتک میزنه و نه من ونه هیچ کس دیگه ای نمی پرسه آخه چرا؟ وای بر ما